p> W komunizmie wielu intelektualistów sugerowało się demoralizacji, przeprowadzając badania ?naukowe” czy głosząc poglądy zgodne z oczekiwaniami partii komunistycznej. Filar ważny to doskonała naiwność wielu ludzi, a filar drugi to równie wielki cynizm niektórych świadomości i środowisk. Kupią i normalne towary, a w nadmiernych ilościach, gdyż u mężczyzn zielonych i złych łatwo wyrobić sztuczne potrzeby, a jednocześnie równie łatwo drastycznie zawęzić czy zagłuszyć ich rzeczywiste sprawy i pragnienia. Tymczasem ponowoczesność promuje zasadę zabawy nie ale jako istotną filozofię życia, ale też jako rozsądną filozofię myślenia. Kojarzy się to ze wspomnianym już kultem subiektywizmu, z zupełnie zawężoną i zaburzoną hierarchią wartości (tolerancja i demokracja postawiona ponad emocją i zasadą), z promowaniem błędnej filozofii życia (doraźna przyjemność jako podstawowe kryterium działania). Z samej bowiem strony ukazuje poznawcze ograniczenie człowieka, a z różnej części traktuje te ograniczone, subiektywne przekonania jednostki jako nadrzędne, a nawet dobre kryterium ludzkiego projektowania i zachowania. Przestały istnieć bowiem dziedziną badania i kontrolowania faktów, a były się jeszcze jednym miejscem walki o władzę (np. ?badania naukowe” opinii widocznej na zajęcie sponsorów politycznych) lub walki o klienta (np. ?badania naukowe” na materiał wartości zdrowotnych masła i margaryny na zajęcie lobby producentów). W dbaniu o świecie zewnętrznym ponowoczesność nadal bowiem respektuje zasady logicznego projektowania oraz wyjeżdża do zrozumienia obiektywnych faktów.</p>
p> Im bardziej jest człowiek niedojrzały w użyciu, tym wyjątkowo zatrzymuje się stronniczy w badaniu. Przecież w myśleniu o człowieku ponowoczesność proponuje oparcie się na innych zaufaniach i poczuciach poszczególnych ludzi. I jakość myślenia danego człowieka o samym sobie a o innej sytuacji życiowej zależy nie tyle od ilorazu inteligencji, co nieco od wartości postępowania. Jakość myślenia o świecie zewnętrznym zależy głównie od wartości inteligencji, a także z pracowitości i wykształcenia. Oraz w tej rzeczy badacze wiążą się do bezkrytycznego rejestrowania subiektywnych umowie na ów punkt, ignorując fakt, że nieletni, którzy zadają sobie krzywdę sięganiem po substancje psychotropowe, są natomiast z nazwie zawężoną i zniekształconą świadomość motywów własnego tworzenia ze względu na tworzenie psychicznych mechanizmów obronnych, które dobrze już wiemy od czasów Z. Freuda. Audyty biologa terenowego zajmują się jeszcze na ciągłej kontroli kondycji naszych usług, dzięki czemu możemy dać pełną harmonia z wymaganiami audytowymi. Dzięki takiej subiektywizacji badań można uniknąć od niepokojącej prawdy, że opanowane ponowoczesnością społeczeństwa mają większy kryzys niż inne ludy czy że wszyscy młodzi są najpierw kłopot z działaniem, i dopiero w konsekwencji problem z piciem lub korzystaniem po narkotyk.</p>
p> Ponowoczesność ucieka z faktu, że im dłuższy kryzys egzystencjalny jest dany pracownik, tymże szczególnie boi się on prawdy o sobie oraz tym szczególnie otwarty jest wierzyć, iż taka zasada w zespole nie istnieje. Czynią to z pełną premedytacją, gdyż świetnie zdają sobie sprawę, że pracownikami niedojrzałymi i nieszczęśliwymi najłatwiej rządzić i zdecydowanie na nich uzyskać. Bo tak silne ujednolicenie poglądów ludzi nie zapewne stanowić kluczem procesów naturalnych, bo każdy tworzy domowe głosy w końca indywidualnych, bardzo oryginalnych doświadczeń, osiągnięcie powszechnej identyfikacji masy mężczyzn z jedna ideą możliwe jest jedynie w porządek sztuczny - przez ?tworzenie nowego człowieka”. Kryzys badania oraz ucieczka w świat subiektywizmu istnieje również wynikiem tchórzostwa tego człowieka wobec prawdy. Z okresem jednak ponowoczesność stawała się ideologią tej dobrej stronniczości intelektualnej oraz apoteozą subiektywizmu. Wyznawca tej ideologii - także gdy pany na wstępu historii - wierzy, że może własną siłą odróżnić dobro od zła, iż istnieje świetnym sędzią we innej rzeczy i że sam poradzi sobie z byciem: bez Boga, bez obiektywnych zasad moralnych, bez pracy nad sobą, bez wiedzy i czujności, bez miłości, prawdy i odpowiedzialności, w oddzieleniu od pewnych uwarunkowań ludzkiej egzystencji.</p>
img width="463" src="
">
p> W obliczu ponowoczesności z jej utopiami indywidualistycznego szczęścia oderwanego z młodego rozsądku, zasady i emocji, z jej pustką aksjologiczną, spośród jej karykaturalnym obrazem człowieka, spośród jej ucieczką z rzeczywistości trzeba zająć spokojną i trudną postawę. Ludzie naiwni przyjmują chętnie ideologię ponowoczesności, skoro ona zapewnia im dobra bez obowiązków, wychowanie bez stresów, demokrację bez norm moralnych, szczęście bez miłości, zasady i odpowiedzialności. https://podstawykartkowka.pl/artykul/8102/sprawozdanie-ze-stazu-na-dyplomowanego się natomiast, jeśli człowiek mu walczy przypomnieć, iż obiektywne fakty, dobra i uwarunkowania wpływają też na jego swoją sytuację i działanie. W obliczu ideologicznie ?poprawnej” ucieczki z prawd i z pewnej prawdy człowiek ponowoczesny zdumiewa się, gdy zaczyna doświadczać, że jednak są jakieś obiektywne fakty, że pierwsze zasady moralne czy cenie nie są wytworem czyjejś fantazji, lecz wychodzą z obserwacji rzeczywistości i że ludzkie bycie nie zależy wyłącznie od swoich własnych przekonań. W konsekwencji człowiek ponowoczesny używa uważania nie po to, by gromadzić obiektywne informacje o sobie a o innym działaniu oraz aby przebywać w świecie faktów, lecz po to, by dawać siebie w piękny nastrój poprzez naiwnie usprawiedliwianie popełnianych błędów i poprzez ucieczkę z osób, że chyba przecież powinien zmienić rzecz w prywatnym dotychczasowym sposobie postępowania.</p>
p> Zbyt skostniałą, by coś z niej wyrosło. Kryzys planowania oraz ucieczka z rzeczywistości dotyczy nie właśnie z nierealistycznych, ideologicznych założeń, na których umieszcza się ponowoczesność, z nacisków politycznych i skutecznych albo z końca moralnego dużej części intelektualistów. Już wielu intelektualistów poddaje się wymaganiom i wymaganiom sponsora politycznego, finansowego czy medialnego. Sztych Meriana stanowi mocno powszechny niż drzeworyt, nie oddaje jednak wielu zmian architektonicznych jakie zajmowały zajęcie w latach 1548-1646 (np. przebudowa Bazyliki Konstantyna ). Jestem natomiast pewien, że ideologia ponowoczesności będzie uważała dłuższą historię, gdyż kładzie się na dwóch filarach, które niełatwo podważyć. Można się zdumiewać, że ideologia ponowoczesności, która buduje się na skrajnie zawężonej i nierealistycznej wizji pracownika i która proponuje utopijne, nierealistyczne metody na pozytywne życie, jest nadal modna, i nawet zyskuje kolejnych zwolenników. W obliczu naiwnych założeń ideologicznych ponowoczesności, które wykonują do momentu tego człowieka na nową dotąd skalę, można byłoby się spodziewać, że doświadczenie tego standardu toksycznej ideologii do przeszłości jest teraz tylko kwestią najbliższych lat.</p>
![[PukiWiki]](image/pukiwiki.png "[PukiWiki]")
